تفکر سنتی و بحران جمهوریت

تجربه جمهوریت در ایران، تجربه‌ای پیوندی است. منظور از سرشت پیوندی تجربه جمهوریت، ظهور آن در تلفیق با تفکر سنتی می باشد، که در قالب جمهوری اسلامی بازنمایی شده ‌است. در ۴ دهه گذشته، برخلاف استعاره ظرف و مظروف که برای تشبیه رابطه این دو بعد توسط بنیان‌گذاران جمهوری اسلامی بکار رفته، شاهد تنش‌های مداوم میان این دو بعد هستیم. در سخنرانی «تفکر سنتی و بحران جمهوریت» سعی کرده ام به ابعاد و ریشه های تعارض میان درک سنتی از سیاست و حکمرانی، و حکومت جمهوری بپردازم. در این سخنرانی سرفصل‌های زیر به اختصار مورد بررسی قرار گرفته‌ است:

• طرح مساله و توضیح چرایی اهمیت بررسی بحران جمهوریت؛
• تعریف برداشتم از دو مفهوم “جمهوری” و ” تفکر سنتی”؛
• گزارشی از ناسازه “عام گرایی و خاص گرایی”؛
• گزارش برداشت جریان سنتی سیاسی از سیاست و حکمرانی، و نسبت آن با جمهوریت؛
• توضیح مختصر جریان‌های رقیب؛
• جمع بندی بحث.

لینک فایل سخنرانی «تفکر سنتی و بحران جمهوریت»