پژوهش

در این مقاله، نگارنده به بررسی «روند ساخت انسجام ملی در ایران» می پردازد. نگرش مسلط به انسجام ملی در ایران ، رهیافت فرهنگی است. این رهیافت بر این تصور استوار است که جامعه ایرانی دارای هویتی پیشینی و یکپارچه است و صرف آگاهی به آن باعث شکل گیری انسجام ملی می گردد.طرفداران نگرش پیشینی به انسجام، ایران باستان و اسلام را به مثابه منبعی برای خلق هویت مشترک مورد استفاده قرار می دهند.اما، رویکرد هویتی از دیدن پیچیدگی ها و تکثر موجود در اجتماع ایرانی ناتوان است.