«معنویت گرایی» مصطفی ملکیان و بی تفاوتی اجتماعی

1. موضوع این مقاله بررسی تاثیر روایت معنویت گرایانه مصطفی ملکیان از زندگی خوب بر بی تفاوتی اجتماعی(Social Apathy) بویژه در میان نخبگان است.
2. بی تفاوتی اجتماعی به معنای عدم اشتیاق و علاقه فرد به رویدادهای اجتماعی؛ عزلت گزینی و فقدان مشارکت در حد انتظار است.بی تفاوتی اجتماعی در میان نخبگان میتواند، عوارض مهمی برای زندگی جمعی فراهم سازد .در جامعه شناسی نخبه گرایانه، جنبش ها و تغییرات اجتماعی نه محصول کنش تودهها بلکه حاصل مشارکت فعال نخبگان در حوزه عمومی است. از این رو، گرایش نخبگان به بی تفاوتی اجتماعی، باعث کاهش توان جامعه برای مواجه با مشکلات عمومی میگردد.
3. معنویت هسته اصلی پروژه فکری ملکیان در دوره متاخر است. این معنویت گرایی بیش از هرچیز بر ویژگی هایی استوار است که باعث بی میلی نخبگان از کنشگری در حوزه عمومی می گردد. فردگرایی و خلوص گرایی، در کنار بی توجهی به اهمیت نهادها و موسسات اجتماعی و سیاسی، به جدایش نخبگان از حوزه عمومی و توده ها انجامیده، و باعث فرورفتن آنها در روابط خصوصی و محدود دوستانه و گزینشگرایانه گردیده است. یکی از ریشه های پدیدار شدن این آسیب در اندیشه معنوی ملکیان، ریشه در نسبت میان معنویت و سایر وجوه زندگی دارد، که حاکی از گذار وی از نگاه مازلویی به مارکسی به زندگی است. نگاهی که باعث می شود معنویت به مثابه زیربنا، شرایط و ماهیت سایر پدیده ها را تعیین و آنها را تابعی از خود کند.
4. این مقاله در ویژه نامه «پرسش» روزنامه شهر زیبای اصفهان منتشر شده است و مجددا در وب سایت دین آنلاین در آدرس زیر بازنشر گردید.

لینک مقاله در وب سایت دین آنلاین

لینک دانلود مقاله به صورت پی دی اف