آخرین یادداشت ها

ارسطو و مساله ظهور حکومت‌های خودکامه

وجود تعداد نسبتا” زیاد حکومت‌های «جمهوری خودکامه»، نشان می‌دهد، جمهوری بودن رژیم سیاسی، شرط کافی برای رهایی از خودکامکی و برقراری نظم دموکراتیک نیست. وضعیت رژیم‌های سیاسی، از سوریه تا عراق عصر صدام؛ از روسیه پوتین تا کره شمالی، درستی این مدعا را آشکار می‌کند. اما، چرا این حکومت‌های جمهوری، گرفتار خودکامگی هستند؟ پاسخ ارسطویی به پرسش از خودکامگی همانیست که بعدا” توسط جوزف شومپیتر در «دو روایت از دموکراسی» مجددا فرمول‌بندی شده است: خودکامگی با اختیارات وسیع حاکمان و طولانی بودن مدت مناصب مرتبط است؛ محدود بودن اختیارات حاکمان و چرخش قدرت، مانع خودکامگی و ضامن آزادی است.

ادامه مطلب

کارگاه بنیادهای فلسفه سیاسی

با توجه به آنکه مهمترین هدف کارگاه، آشنایی با پرسش‌ها و مفاهیم اساسی سازنده فلسفه سیاسی است، این دوره مناسب همه کسانی است که علاقمند به درک عمیق تر مفاهیم سیاسی با رویکردی فلسفی هستند. در این کارگاه به موضوعاتی مانند چیستی سیاست و فلسفه سیاسی؛ ایده اجتماع سیاسی طبیعت انسان و وابستگی متقابل؛ دولت ملت و ملی گرایی؛ اقتدار سیاسی، مشروعیت و رضایت؛ حکومت و حکومت شروطه حاکمیت و نمایندگی؛ اتباع، شهروندان و بیگانگان؛ اطاعت از قانون نافرمانی مدنی و انقلاب خواهیم پرداخت.

ادامه مطلب

تفکر سنتی و بحران جمهوریت

تجربه جمهوریت در ایران، تجربه‌ای پیوندی است. منظور از سرشت پیوندی تجربه جمهوریت، ظهور آن در تلفیق با تفکر سنتی می باشد، که در قالب جمهوری اسلامی بازنمایی شده ‌است. در ۴ دهه گذشته، برخلاف استعاره ظرف و مظروف که برای تشبیه رابطه این دو بعد توسط بنیان‌گذاران جمهوری اسلامی بکار رفته، شاهد تنش‌های مداوم میان این دو بعد هستیم.
در سخنرانی «تفکر سنتی و بحران جمهوریت» سعی کرده ام به ابعاد و ریشه های تعارض میان درک سنتی از سیاست و حکمرانی، و حکومت جمهوری بپردازم.

ادامه مطلب

سخنرانی معنای جمهوری

در سخنرانی «معنای جمهوری»، ضمن طرح مساله بحران جاری و ماهیت جنبش مهساامینی، به توضیح نظریه جمهوری خواهی کلاسیک در سطح دولت و حکومت می پردازد. سخنران ابتدا تعریف از جمهوری و حکومت جمهوری ارایه می کند. سپس، برداشت این نظریه را از دولت و اجتماع سیاسی روشن می سازد. همچنین، توضیح اصول حاکم بر این نظریه و معیارهای سامان دهی نهادهای حکومتی بخش نهایی این سخنرانی است.

ادامه مطلب
هدف آموزش مدنی، هم نظری و علمی، و هم اخلاقی است و در آن هم شهروندان و هم سیاستمداران مورد نظر هستند.امروزه هدف نهایی از آموزش دانش سیاسی در سطح عمومی، هم پرورش شهروندان برای زندگی مدنی و سیاسی و هم آموزش سیاستمداران در انجام کارویژه های خود به بهترین شیوه ممکن باید باشد. حسین بشیریه/ آموزش دانش سیاسی
فضیلت بر دو نوع است: فضیلت عقلی و فضیلت اخلاقی. فضیلت عقلی از راه آموزش پدید می آید و رشد می یابد و بدین سبب نیازمند تجربه و زمان است در حالی که فضیلت اخلاقی نتیجه عادت است. ارسطو/اخلاق نیکوماخوس
Previous
Next