اعتراض ها در فرانسه را می توان از منظر “جامعه شناسی بین المللی” به عنوان مقاومت در برابر نوعی “امت گرایی سکولار” تعبیر کرد.این امت گرایی جدید تحت لوای جهانی شدن و در اروپا در چارچوب “ایده اروپای واحد” ظهور کرده است. اما، معضله ای که این امت گرایی با آن مواجه است، و در مدل دینی آن نیز وجود دارد، بیگانگی دولت و نهادهای سیاسی از واقعیت های عینی و نیازهای مردمی است که به نمایندگی از آنها در سطح بین المللی کنش می کنند.

گر هر دانشی واجد دو عنصر “موضوع” و ” روش ” باشد. منازعه کنونی، بحث بر سر تغییر موضوع فقه است نه روش استخراج حکم فقهی. در واقع، اگر موضوع فقه فردی، استخراج احکام شرعی افعال مکلفان است، منتقدان می خواهند این موضوع را تغییر داده، وظیفه فقه را اندیشیدن به “نظام اجتماعی مطلوب از منظر شرعی ” تبدیل نمایند.